En toen kwam Astor

Op 29 augustus moest ik geheel onverwacht afscheid nemen van Beau, mijn eerste hond. Ze werd net geen twaalf jaar. … Meer

Wat je van mijn beperkte eetpatroon kan leren, of zo

Ik eet geen fruit. Ook geen rauwe groenten. Ik lust wel enkele klaargemaakte groenten, maar liefst verstopt in puree of … Meer

Ik kan geen afscheid nemen. Dat weet ik omdat ik het te vaak probeerde, maar uiteindelijk telkens opnieuw schreeuwde om … Meer

De wanden zijn wit en de psychiater verdacht vriendelijk. Ik lig op de grond in mijn kamer terwijl ik het … Meer

Ik heb geen uitgesproken mening over het geven en krijgen van diagnoses. Desalniettemin word ik wel kwaad wanneer mensen dooddoeners … Meer

Psychische problemen worden vaak niet of minder begrepen omdat ze zo onzichtbaar zijn. Of dat is toch wat vaak wordt … Meer

Er is een heel dunne lijn tussen doodsangst en berusting, merk ik nu. De constante en vaak foutieve informatiestroom op … Meer

Nougat was zijn naam. De koppige, bijtgrage haflinger die mijn hart had gestolen. We ontmoetten elkaar in maart. Ik stond … Meer

Het is avond. Je legt je gsm aan de kant, maakt jezelf een tas thee en nestelt je in de … Meer

De wanden zijn wit en de psychiaters verdacht vriendelijk. Ik lig op mijn kamer met trillende handen, zware armen en … Meer